‘Mensen met dementie stellen zich open voor contact met dieren’

Vrijwilligster Yvonne Eijkelkamp gaat sinds een jaar, samen met haar hond Boris, één keer per maand op bezoek bij de bewoners van Kleinschalig Wonen op locatie Wervershof. Dit doet ze niet alleen voor de gezelligheid, maar ook om een bijzondere reden: het contact tussen dieren en mensen heeft namelijk veel voordelen. Het helpt mensen om rustig te worden, vermindert stress en maakt het makkelijker om met anderen in gesprek te gaan. Dit komt doordat het lichaam stoffen aanmaakt die ons goed laten voelen, zoals dopamine en serotonine

Deze voordelen gelden zeker ook voor mensen met dementie. Ze worden vaak rustiger en alerter door contact met een dier. Ook lachen ze vaker en zoeken ze meer contact met anderen. Onderzoek toont aan dat mensen met dementie na een bezoek van een dier meer praten, bijvoorbeeld over hun vroegere huisdieren, wat fijne herinneringen oproept. Yvonne: ‘Samen met Dianne van de activiteitenbelgeleiding ga ik maandelijks langs de bewoners op de woongroepen van locatie Wervershof. Eigenlijk vanaf het moment dat ik binnenkom, is er al contact. Sommige mensen reageren meteen op Boris, anderen maken eerst graag een praatje met mij. Ik neem brokjes mee die mensen aan Boris kunnen geven, wat een laagdrempelige manier is om contact te maken.’

Sterkere gevoelens

Mensen met dementie hebben vaak sterkere gevoelens, wat soms leidt tot angst om iets fout te doen of een verminderd initiatief. Ze vinden het vaak gemakkelijker om met dieren te praten dan met mensen. Dieren zijn voor hen minder beangstigend en ingewikkeld, waardoor ze zich sneller openstellen en makkelijker contact maken. Yvonne: ‘De meeste bewoners reageren heel positief op Boris. Ze aaien hem en vertellen over hun eigen herinneringen, vaak een eigen hond of ander huisdier. Zo is er een mevrouw die graag vertelt over de innige band die ze had met haar paard, kippen en schaap. Ook is er een mevrouw die haar hond moest afstaan toen ze hier kwam wonen. Natuurlijk is er dan even ruimte voor verdriet, maar het contact met Boris maakt haar ook weer vrolijk.’

Win-win situatie

De bezoekjes van Yvonne en Boris doen niet alleen de bewoners goed, Yvonne merkt zelf ook dat haar band met Boris sterker is geworden. ‘Om dit samen met Boris te doen, is ontzettend leuk. We zijn echt een team. Zodra ik de auto parkeer bij het Gasthuis, zie ik aan Boris’ kwispelende staart dat hij graag naar binnen wil. We blijven gemiddeld zo’n twee uur, en daarna merk ik dat Boris heel moe is. Als we thuiskomen, ligt hij echt een paar uur voor pampus.’ Voorlopig kunnen de bewoners blijven rekenen op de maandelijkse bezoekjes van Boris en Yvonne. ‘De bewoners genieten, Boris vindt het leuk, en het maakt mij ook blij. Het is echt een win-winsituatie’, aldus Yvonne.